παθοκρατορικός

παθοκρατορικός, -ή, -όν (Α)

αυτός που συγκρατεί, που καταπνίγει τα πάθη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πάθος + -κρατορικός μέσω αμάρτυρου *παθοκράτωρ (πρβλ. αυτοκρατορικός)].